شبکه

استاندارد سازی اتاق سرور یعنی در نظر گرفتن تمام موارد پیش رو در طراحی درست و اصولی یک دیتاسنتر برای بهره وری بیشتر.
هدف مهم در اتاق سرور استاندارد ، تهیه نیازمندی ها و راهنمایی های لازم برای طراحی و نصب دیتاسنتر Data Center و اتاق سرور است.
توجه داشته باشید در ایران با توجه به حساسیت واحدهای حراست ارگان ها و سازمان ها علاوه بر این استاندارد موارد دیگری نیز می بایست مد نظر قرار گیرد.
در پی گسترش و ایجاد و تجهیز دیتاسنتر و اتاق های سرور و با توجه به نیاز به وجود معیارهای سنجش و استاندارد در زمینه نحوه ساخت و اجرا در سال 2005 موسسه صنایع مخابراتی با همکاری انیستیتوی استاندارد ملی امریکا تدوین یک استاندارد در زمینه دیتاسنتر و اتاق سرور را آغاز نمودند.

در استاندارد سازی اتاق سرور ، نام استانداردها برگرفته از نام دو موسسه ANSI / TIA-942) American National Industry Association) بوده و شامل الزامات عملی در جهت بهینه سازی و بهبود دیتاسنتر و اتاق سرور که هدف آن جلوگیری از قطعی های احتمالی می باشد.
در سال 2010 یک شرکت خدمات مشاوره ای ساختمانی استاندارد Bicsi 002-2010 (The Building Industry Consulting Service International inc) را برای دیتاسنتر و اتاق سرور ارائه نمود که در آن مانند ANSI / TIA-742 یک سری دستورات و اقدامات را در خصوص احداث اتاق سرور ارائه نمود. هر دوی این استانداردها در نوع خود کامل بوده اما Bicsi مقداری سخت گیرتر می باشد.

مانیتورینگ  شبکه:

اطمینان از کارکرد بهینه شبکه و تایید صحت تغییرات انجام شده تنها با استفاده از ابزارهای دیده بانی شبکه میسر است. با استفاده از این ابزار میتوان گزارش کاملی از رویدادهای شبکه در هر بازه زمانی به دست آورد. همچنین ابزارهای مانیتورینگ این امکان را فراهم میآورند که مدیران یک تصویر زنده (روی مانیتور یا صفحه وب) و جامع از شبکه داشته باشند.

سامانه های مانیتورینگ به کمک ابزارهای جانبی میتوانند هشدارهای تصویری، صوتی یا متنی یا از طریق ایمیل به کارشناسان شبکه ارایه دهند. این امر به مدیران و کارشناسان IT برای جلوگیری از رخدادهای ناگوار کمک میدهد و در صورت بروز به آنها این امکان را میدهد تا درکمترین زمان ممکن از رخ دادن آنها آگاه شوند. بسیاری از کنترلهای امنیتی نیز با استفاده از چنین ابزارهایی قابل اعمال است وجود چنین ابزاری در شبکه به مدیران شبکه در کنترل وضعیت شبکه کمک شایانی خواهد کرد.

شبكه‌ های كامپيوتري می‌بايست با توجه به شرايط وسياست هاي هـر سـازمان ، طراحـي و پيـاده‌سـازي گردد. در واقع طراحی و اجرای شبكه‌ های كامپيوتری زيرساخت‌هاي لازم را براي به اشتراك گذاشتن منابع در سازمان فـراهم مـي آورند؛ در صورتيكه اين زيرساختها به درستي طراحی نشوند و فاکتورهای مهمی همچون هدف از برپا سازی شبکه، انتظار کاربران، قابلیت ارتقا ، امنیت و سرعت و همچنین سرویس ها و خدماتی که قرار است بر پایه ی شبکه ارائه شود در نظر گرفته نشوند مشکلات بسیاری گریبان گیر مدیران و کار فرمایان در سازمان ها و شرکتها خواهد شد. از این رو طراحی شبکه و اجرای نقشه شبکه کامپیوتری و نصب و راه اندازی شبکه باید توسط افراد متخصص و حرفه ای انجام شود.

در این راستا خدمات مشاوره، طراحي و پیاده سازی شبکه‌های کامپیوتری به منظور تضمین سرعت و استانداردهای لازم در مراحل زیر انجام مي شود:

1- تحلیل و بررسي وضعیت موجود و نیازهای جاری و آتي کاربران در سازمان هدف

2- طراحي شبکه شامل مشخصات فني تجهیزات و نقشه ارتباطات و ساختار شبکه

3- پیاده‌سازی طرح تایید شده براساس استانداردهای بین المللي

4- بررسي و تست کارکرد توسط ابزارهای به روز تست شبکه و ارائه‌ی گزارش نهایي

هفت لایه OSI چیست؟
مجبوریم برای درک بهتر مباحث امنیت شبکه (Network Security) با مفاهیم تئوری شبکه نیز آشنا شویم. مدل OSI یکی از استانداردهای توصیف ساختار شبکه است. به اینصورت که درخواست از سمت کلاینت برای پردازش، هفت لایه را در بستر شبکه طی می کند تا پاسخ مورد نظر را دریافت کند. در ادامه همان مسیر بصورت بالعکس طی می شود تا پاسخ به کلاینت برسد. در زیر بصورت خلاصه 7 لایه مدل OSI توضیح داده اند.

لایه هفتم » لایه کاربردی (Application Layer)
زمانی که بواسطه یک ابزار یا نرم افزار درخواستی را در شبکه انجام می دهیم این لایه کاربردی است که وظیفه درخواست با سرویس مورد نظر را بر عهده دارد. برای مثال اگر آدرس سایتی را در مرورگر وارد می کنیم درخواست مورد نظر که معمولا برای وب سرور و سرویس http یا https است توسط این لایه برای ارتباط درخواست انجام می شود.

لایه ششم » لایه نمایشی (Presentation Layer)
این لایه وظیفه تفسیر و تعامل درخواست انجام شده در لایه کاربردی با لایه های پایین تر را دارد. به زبان ساده این لایه درخواستها را برای پردازش و اجرا در سطح شبکه آماده می کند. مواردی مانند تفسیر، رمزنگاری، فشرده سازی و نظایر آن توسطه لایه نمایشی در شبکه صورت می گیرد.

لایه پنجم » لایه نشست (Session Layer)
لایه پنجم که به لایه نشست مشهور است وظیفه ترکیب و اعلام درخواست به سرویس مورد نظر را دارد. برای مثال درخواست برقراری ارتباط با سرویس http و یا https بر عهده این لایه می باشد.

لایه چهارم » لایه انتقال (Transport Layer)
درخواست ها در بستر شبکه به انواع سرویس ها به مسیری هدایت می شوند که بصورت مجموعه درخواستهای همزمان در قالب رشته های قابل انتقال تبدیل می شوند. لایه انتقال وظیفه انتقال این رشته ها در سطح شبکه را دارد.

لایه سوم » لایه شبکه (Network Layer)
مثال قابل درکی که می توان برای لایه شبکه بکار برد این است که این لایه وظیفه ای مانند مناطق پستی مدیریت مرسولات را دارد. به اینصورت که درخواست ها را به سرویس مورد نظر رسانده و از آن تاییدیه نیز می گیرد.

لایه دوم » لایه پیوند داده (Data link Layer)
در این لایه اطلاعات هویتی دستگاه های در ارتباط با شبکه به منظور تعیین مقصد پاسخ درخواست مورد استفاده قرار گرفته و پس از وارد شدن به لایه اول به کلاینت تصدیق شده، در مسیر بالعکس درخواست بازگشت داده می شود.

لایه اول » لایه فیزیکی (Physical Layer)
در این لایه نوع اتصال و روش برقراری ارتباط مطرح است. همانطور که می دانید سخت افزارهای مختلف بر اساس نوع عملکرد و ساختار آن دارای مدلهای ارتباطی متفاوتی هستند. در این لایه ارتباط بین سخت افزار و نرم افزار برقرار می شود.